-
1 uprzedzić (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uprzedzić (się)
-
2 uprzedzić
= uprzedzać -
3 uprzedzić
uprzedzać (-am) < uprzedzić> (-dzę) (o L) (vor)warnen (vor D), im Voraus informieren (über A); (A) vorgreifen (D);uprzedzać k-o (ubiec) jemandem zuvorkommen;uprzedzać pytanie eine Frage vorwegnehmen;uprzedzać wypadki den Ereignissen vorgreifen;uprzedzać czyjąś dezyzję jemandem bei seiner Entscheidung vorgreifen;uprzedzał wszystkie jej życzenia er hat ihr jeden Wunsch von den Augen abgelesen;uprzedzać się (do G) voreingenommen sein, Vorurteile haben (gegen A) -
4 uprzedzać
impf ⇒ uprzedzić* * *(prośbę, zamiar) to anticipate; ( ostrzegać) to warnuprzedzać kogoś o czymś — to warn sb of lub about sth
uprzedzać kogoś do kogoś/czegoś — to prejudice sb against sb/sth
uprzedzić kogoś — ( ubiec) to beat sb to it
* * *ipf.1. (= wyprzedzać) anticipate; uprzedzać wypadki anticipate events; nie uprzedzajmy faktów let's not speculate about it before it happens; let's wait and see what happens.2. (= informować wcześniej) warn ( kogoś o czymś sb about l. of sth); advise ( kogoś o czymś sb of sth); z góry uprzedzam, że nie mogę pomóc I am telling you in advance that I won't be able to help.3. (= usposabiać nieprzychylnie) prejudice ( kogoś do czegoś sb against sth).ipf.get prejudiced (do kogoś l. czegoś against sb l. sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uprzedzać
-
5 uprzedzać
I. vt1) ( wyprzedzać)\uprzedzać kogoś w czymś/z czymś jdm in etw +dat mit etw zuvorkommen\uprzedzać czyjąś prośbę/zamiar jds Bitte/Absicht zuvorkommen\uprzedzać fakty den Dingen vorgreifen2) ( informować)\uprzedzać kogoś o czymś jdn über etw +akk informieren3) ( ostrzegać)\uprzedzać kogoś o czymś jdn vor etw warnen\uprzedzać się do kogoś/czegoś gegen jdn/etw voreingenommen sein -
6 uprzedzać
uprzedzać (-am) < uprzedzić> (-dzę) (o L) (vor)warnen (vor D), im Voraus informieren (über A); (A) vorgreifen (D);uprzedzać k-o (ubiec) jemandem zuvorkommen;uprzedzać pytanie eine Frage vorwegnehmen;uprzedzać wypadki den Ereignissen vorgreifen;uprzedzać czyjąś dezyzję jemandem bei seiner Entscheidung vorgreifen;uprzedzał wszystkie jej życzenia er hat ihr jeden Wunsch von den Augen abgelesen;uprzedzać się (do G) voreingenommen sein, Vorurteile haben (gegen A) -
7 uprzedzać
глаг.• опережать• предварить• предвидеть• предвосхитить• предвосхищать• предостерегать• предупредить• предупреждать• упредить• упреждать* * *uprzedza|ć\uprzedzaćny несов. 1. предупреждать;2. kogo do kogo-czego восстанавливать, (враждебно) настраивать кого против кого-чего; 3. опережать; ср. uprzedzić+2. zniechęcać, zrażać 3. ubiegać
* * *uprzedzany несов.1) предупрежда́ть3) опережа́ть; ср. uprzedzićSyn: -
8 uprzedzić
-
9 uprzedzić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uprzedzić
-
10 uprzedzić
vt pf→ uprzedzać -
11 prejudice
['prɛdʒudɪs] 1. n 2. vtsb's chances pogarszać (pogorszyć perf)without prejudice to ( fml) — bez szkody dla +gen
to prejudice sb in favour of — nastawiać (nastawiać perf) kogoś przychylnie do +gen
to prejudice sb against — uprzedzać (uprzedzić perf) kogoś do +gen
* * *['pre‹ədis] 1. noun((an) opinion or feeling for or especially against something, formed unfairly or unreasonably ie without proper knowledge: The jury must listen to his statement without prejudice; Is racial prejudice (= dislike of people because of their race) increasing in this country?) uprzedzenie2. verb1) (to cause to feel prejudice for or against something.) uprzedzać2) (to harm or endanger (a person's position, prospects etc) in some way: Your terrible handwriting will prejudice your chances of passing the exam.) zaszkodzić• -
12 pre-empt
-
13 предвосхитить
глаг.• antycypować• uprzedzać• uprzedzić• wyprzedzać• wyprzedzić -
14 предупредить
глаг.• alarmować• ostrzegać• upominać• uprzedzać• uprzedzić• wyprzedzać• wyprzedzić• zapobiegać• zawiadamiać• zawiadomić -
15 упредить
глаг.• antycypować• ostrzegać• upominać• uprzedzać• uprzedzić• wyprzedzać• wyprzedzić• zapobiegać -
16 uprze|dzić
pf — uprze|dzać impf Ⅰ vt 1. (ubiec, wyprzedzić) to forestall [działanie, atak, krytykę]- uprzedzić cios przeciwnika to block one’s opponent’s blow- uprzedzać czyjeś prośby/zamiary/kaprysy to anticipate sb’s requests/intentions/whims- uprzedzać fakty to get ahead of one’s story a. of oneself2. (zapowiadać z góry) to (fore)warn- radio uprzedziło słuchaczy o zbliżaniu się huraganu there were warnings on the radio about the approaching hurricane- jak będziesz wyjeżdżał, to mnie uprzedź let me know before you go away3. (zniechęcić) to prejudice (do kogoś/czegoś against sth)- to mnie do niego uprzedziło this put me off himⅡ uprzedzić się — uprzedzać się książk. to become prejudiced (do kogoś/czegoś against sb/sth)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uprze|dzić
-
17 anticiper
1. antycypować2. uprzedzać3. uprzedzić4. wyprzedzać5. wyprzedzić -
18 avertir
1. ostrzegać2. przestrzegać3. upominać4. uprzedzać5. uprzedzić6. zawiadomić -
19 prévenir
1. ostrzegać2. przestrzegać3. ubiegać4. uprzedzać5. uprzedzić6. wyprzedzić7. zapobiegać8. zawiadamiać9. zażegnywać -
20 vorgreifen
vor|greifenvi irr1) ( jdm zuvorkommen)jdm \vorgreifen uprzedzać [ perf uprzedzić] kogoś2) ( etw vorwegnehmen) antycypowaćdem Ergebnis \vorgreifen przewidzieć wynik3) ( zu schnell handeln)einem Beschluss \vorgreifen wyprzedzać [ perf wyprzedzić] decyzję
- 1
- 2
См. также в других словарях:
uprzedzać się – uprzedzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się niechętnym komuś, czemuś, źle nastawionym (zwykle bezpodstawnie) do kogoś lub czegoś; zrażać się do kogoś lub czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uprzedziła się do ludzi. Niepotrzebnie się uprzedziła do szefa. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uprzedzić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}uprzedzać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uprzedzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uprzedzaćam, uprzedzaća, uprzedzaćają, uprzedzaćany {{/stl 8}}– uprzedzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uprzedzaćdzę, uprzedzaćdzi, uprzedź, uprzedzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uprzedzić — → uprzedzać … Słownik języka polskiego
uprzedzać — ndk I, uprzedzaćam, uprzedzaćasz, uprzedzaćają, uprzedzaćaj, uprzedzaćał, uprzedzaćany uprzedzić dk VIa, uprzedzaćdzę, uprzedzaćdzisz, uprzedź, uprzedzaćdził, uprzedzaćdzony 1. «być szybszym od kogoś w jakimś działaniu, występować z czymś… … Słownik języka polskiego
uprzedzić — 1. Uprzedzać czyjeś prośby, pragnienia, myśli, zamiary, kaprysy «domyślać się czyichś próśb, pragnień i spełniać je, zanim zostaną wypowiedziane, wyjawione»: Dlaczego dotychczas zawsze przeczuwał jej myśli, uprzedzał pragnienia, troskliwą otaczał … Słownik frazeologiczny
kaprys — Uprzedzać czyjeś kaprysy zob. uprzedzić 1 … Słownik frazeologiczny
fakt — 1. Fakt dokonany «zdarzenie, sytuacja, które już zaistniały i nie można ich zmienić»: Wschodnią granicę Polski chciał Dmowski uregulować przy pomocy polityki faktów dokonanych. DzN 1 2/1981. 2. Fakt faktem; to fakt «istotnie, rzeczywiście, tak… … Słownik frazeologiczny
myśl — 1. Bić się, łamać się z myślami «nie móc się zdecydować na coś; wahać się»: (...) biłem się z myślami, czy się żenić. W. Myśliwski, Widnokrąg. 2. Błądzić gdzieś myślami «myśleć o różnych rzeczach, nie koncentrując się na żadnej z nich»:… … Słownik frazeologiczny
pragnienie — Ktoś schnie, usycha, umiera itp. z pragnienia; kogoś męczy, pali pragnienie «komuś bardzo chce się pić»: – Niech pan najpierw da pić tamtemu – poprosił Adaś błagalnym głosem. – Tamten umiera z pragnienia. K. Makuszyński, Szatan. Męczyło nas… … Słownik frazeologiczny
prośba — (Ani) prośbą, ani groźbą; (ni) prośbą, ni groźbą «powiedzenie oznaczające, że nawet stosowanie skrajnie różnych metod nacisku nie daje efektów»: Jednak podczas 9 godzinnego przesłuchania Moniki ani prośbą, ani groźbą nie udało się młodej… … Słownik frazeologiczny